مشکل دیشب

اینم مطالب مهمی که فرمودند:

دوست داشتن زوری نیست ولی خضوع و احترام گذاشتن میشه که اجباری باشه

ضمنا ی ادم باشعور به یک پدر میتونه اونقدر به جنبه های پدرانش نگاه کنه که ازش رشد محبت حاصل بشه

راهکار دلت اینه:

من کبر الخالق فی قلبه صغرالمخلوق فی عینه

غضبتون رو کنترل کنید

نمیشه دوست داشت ولی انزجار باید به فعل تعلق بگیره نه فاعل

وقتی این تمرین رو موفقیت امیز رد کردین بعد میشه وارد مرحله ای شد ک فاعل رو دوست داشت و از فعل منزجر بود

+شاید بشه گفت ک اینهارو فهمیدم. اما باید بگم در  مقوله ی دوست داشتن آدمها نقاط مبهم تو ذهنم زیاده.. و احساس میکنم با پرسیدن به جواب نمیرسم. احساس میکنم باید قلبم بشه مال خدا، اون وقت محبت غیرها معنیش برام معلوم میشه.. شایدم اینجوری نباشه...

چیزی که باید الان روش کار کنم دو چیزه : 1-خضوع و احترام  2-انزجار به فعل نه به فاعل.

یاصاحب الزمان ادرکنی